Een partner vinden die mijn Coeliakie volledig zou accepteren en begrijpen, dat leek mij een hele grote uitdaging. Waarom zou iemand restaurants willen afstruinen in de hoop een glutenvrije maaltijd te vinden of naar twintig verschillende supermarkten in de regio rijden om alle boodschappen te halen. In mijn hoofd maakte ik heel veel problemen, die er helemaal niet zijn. In dit artikel vertel ik meer over Coeliakie en een relatie.

Morgen, 1 oktober, ben ik alweer een jaar samen met mijn lieve vriend Samuël. Na ongeveer drie kwart jaar om elkaar heen gedraaid te hebben, was het tijd om voor elkaar te kiezen. De beste keuze ooit (als je het mij vraagt). We kennen elkaar van school. In het tweede jaar zaten we samen in de klas, maar de vonk sloeg pas echt over toen we samen gingen werken voor het vak Engels. 

Coeliakie en een relatie

Voordat de vonk bij ons oversloeg wist mijn vriend al dat ik Coeliakie had. Hij is vanaf dag 1 altijd geïnteresseerd geweest in mijn diagnose en de levensstijl die ik aanhoud. Ik maak er ook geen geheim van dat ik glutenvrij moet eten. Op de eerste introductiedag heb ik verteld dat ik glutenvrij moest eten en dat ik hierover ook schrijf op mijn eigen blog. Het is ook niet iets wat je moet verzwijgen, want dan kunnen mensen er ook geen rekening mee houden.

Mijn vriend heeft nooit een probleem gemaakt van het glutenvrije dieet. Als we samen thuis (avond)eten, dan eet hij glutenvrij met de rest mee. Het avondeten is bij ons altijd glutenvrij en dat zal ik eigenlijk ook altijd willen blijven doen. Scheelt een hoop werk en de kruisbesmetting blijft het kleinst. Hij is ook heel betrokken in mijn dieet. Hij leest ingrediënten in de supermarkt, zoekt naar glutenvrije plekken en kwam zelfs afgelopen zomer met een boodschappen vol spullen uit Duitsland thuis van vakantie. Eerlijk gezegd is mijn vriend soms voorzichter met mijn dieet, dan ikzelf.

Er zijn wel een aantal dingen waar je rekening mee moet houden als je Coeliakie en een relatie heb. Samen met heel veel vragen die ik heb ontvangen heb ik een FAQ gemaakt en geef ik per vraag uitgebreid antwoord.

Coeliakie en een relatie: veelgestelde vragen

In het afgelopen jaar heb ik verschillende vragen gehad van volgers en mijn omgeving over mijn glutenvrije dieet en mijn relatie. Ik kan begrijpen dat er meer mensen nieuwsgierig zijn naar antwoorden op bepaalde vragen. Daarom een overzicht van de vragen en antwoorden. Aangevuld met wat belangrijke informatie voor als je iemand gaat daten met Coeliakie en een relatie krijgt!

Coeliakie en zoenen: Kun je ziek worden als je elkaar zoent?

Het antwoord is, Ja! Het is mogelijk dat er kruisbesmetting voorkomt in de mond van je partner. Mijn vriend eet nog gewoon regelmatig gluten. Deze kruimels blijven regelmatig achter in de mond. Als je Coeliakie hebt, dan kun je hier ziek van worden. Meestal reinigt de mond zichzelf na een uurtje en is het veilig om elkaar weer te zoenen. Even goed spoelen met wat drinken is vaak ook al genoeg. Mijn vriend heeft zichzelf aangeleerd om na de broodmaaltijden zijn tanden te poetsen. Allemaal op eigen initiatief, trouwens.

Coeliakie en erfelijkheid: Kun je Coeliakie doorgeven?

Ja, Coeliakie is een auto-immuunziekte en is erfelijk. Een baby wordt zelden direct met Coeliakie geboren, maar kan wel gen drager zijn. Iemand heeft met (aanleg voor) Coeliakie heeft het gen HLA-DQ2 of HLA-DQ8, zonder het gen kun je nagenoeg geen Coeliakie ontwikkelen (met uitzonderingen weggelaten). De gen kun je doorgeven aan je nageslacht, maar dat hoeft niet. Als jouw partner geen gen drager is, dan is de kans nog kleiner. De Nederlandse Coeliakie Verenging doet veel onderzoek naar de erfelijkheid van coeliakie. Bron: NCV 

Glutenvrij en ‘glutenvol’: Hoe ga je daarmee om?

Eigenlijk met zo min mogelijk stress en gedoe. Lang geleden heb ik eens een artikel geschreven, hoe wij thuis omgaan met glutenvrij en ‘glutenvol’. Hier is eigenlijk vrij weinig aan veranderd. Ons avondeten is altijd glutenvrij, maar de broodmaaltijden eet hij gewoon brood. We gaan er gewoon relaxed mee om. Het is altijd wel opletten natuurlijk, maar we hoeven niet hysterisch te doen. 

Is het lastig om een vriend te hebben, die wel gluten kan eten?

Een eerlijk antwoord, maar soms vind ik het wel lastig. Soms heb ik het idee dat ik hem dingen ontziet. Als we ergens zijn, dan wil hij ook geen lokaal iets proberen, omdat ik het niet mag. Ontzettend lief, natuurlijk! Alleen ik wil juist dat hij die dingen wel doet, omdat ik ze niet meer kan hebben. Dat is eigenlijk het enige wat ik wel een lastig vindt. 

Gaan jullie spontaan uiteten? Of spontaan dingen doen?

Wij gaan graag dagjes samen weg. In het afgelopen jaar hebben we redelijk wat dierentuinen al bezocht en komend jaar zullen hier vast nog een aantal bijkomen. Meestal gaan we dan ergens in de buurt of in het park eten en daar zit echt wel een voorbereiding in. Gelukkig kunnen wij ook nog echt spontaan dingetjes doen. We hebben wel onze vaste adressen waar je eigenlijk altijd binnen kunt lopen. Zoals Piccola Italia in Dordrecht of Vapiano in Rotterdam. Daar is altijd wel iets glutenvrij’s te verkrijgen. Het is fijn om een paar adressen in de buurt te hebben, waar je altijd glutenvrij kunt eten zonder problemen. 

Er is een tijdje geweest waarbij ik het idee had dat een relatie met iemand die ook Coeliakie had makkelijker zou zijn. Alleen is het een beetje gek om op zoek te gaan naar iemand die ook Coeliakie heeft en dan hopen dat de vonk overslaat. Liefde overkomt je. Als jouw partner jouw Coeliakie niet accepteert, dan is er ook geen relatie mogelijk. Daar ben ik wel van bewust. Het is iets dat hoort bij je leven en niet iets wat je even een dagje kunt uitschakelen. Het kan soms even duren voordat je de juiste partner vind, die jou zo leuk vind, dat de rest niet meer uitmaakt. Iedereen heeft wel iets. En is glutenvrij eten dan echt het ergste? 

Zou jij liever een relatie hebben met iemand die ook glutenvrij moet eten, of maakt jou het ook niets uit?